Select Page

TIKamy w PRUSIE

blog uczennicy o programie TIK w Gimnazjum „Prusa” (ZS nr 77) – poniżej zamieszczay artykuł napisany przez jedną z uczennic.

„TIKamy w Prusie

                Młodzi ludzie, gimnazjaliści lubią internet  i, gdy pojawiła się możliwość wzięcia udziału w programie Szkoła z klasą 2.0, który ma na celu wprowadzenie w gimnazjach technologię komputerowo- informacyjną, uczniowie nie wiedzieli, jak mają zareagować na ten pomysł. Dopiero po rozmowach z naszą panią polonistką dowiedzieliśmy się, że to nic strasznego, a raczej na odwrót. Pani powiedziała nam, że będziemy uczyć się poprzez zabawę i komputery tak, aby wszystko szybciej i łatwiej przyswoić. Zacznij od kilku istotnych pytań.

Co to jest (TIK)? Co niesie ze sobą program Szkoła z klasą 2.0? Czy każdy uczeń może brać w tym udział? Czy jest to potrzebne? Jak wyglądają lekcje realizowane w tym programie?

Często słyszę tego typu pytania, odpowiedź jest prosta, wystarczy poszukać informacji w internecie lub porozmawiać z osobami zainteresowanymi.

Może na początek rozwińmy skrót TIK, jest to technologia informacyjno- komunikacyjna. Służy wykorzystaniu komputerów do uzyskania oceny, przechowywania, tworzenia, prezentowania i wymiany informacji oraz do porozumiewania się i uczestnictwa w sieciach współpracy za pośrednictwem internetu.

Dla nauczycieli program ten jest pomocny w komunikowaniu się z uczniami poprzez różne portale społecznościowe (Facebook, Twitter, Google +) oraz komunikatory (Gadu-gadu, Skype). Nauczyciele mogą również wysyłać różne potrzebne materiały edukacyjne, pomagać uczniom w pracach domowych, przypominać o klasówkach lub długoterminowych zadaniach. Jeśli uczeń ma wątpliwości co do danego materiału, może napisać maila do nauczyciela przedmiotu, a ten zawsze mu odpowie i pomoże.

,,Planowanie i zarządzanie czasem są bardzo ważnymi czynnikami powodzenia projektów.  Przy korzystaniu z narzędzi TIK, zarówno nauczyciele, jak i uczniowie będą mieli łatwość w dotarciu do informacji i ułatwienie zachowania kontroli nad czasem (nieprzekraczanie zaplanowanych terminów, ustalenie wspólnych spotkań zespołu, spotkań zespołu z nauczycielami przedmiotowymi i nauczycielem opiekunem projektu).”

Szkoła z klasą 2.0 jest programem, który ma za zadanie zachęcić uczniów do nauki przez zabawę i komputery. Za pomocą tego programu w szkole zostaną wprowadzone dzienniki elektroniczne, dzięki którym rodzic ucznia wraz z uczniem będą mogli w każdej chwili zobaczyć, jakie ma oceny, co powinien poprawić lub z jakiego przedmiotu bardziej się postarać. Po szkole krążą niepotwierdzone informacje o sali laptopowej i e-podręcznikach, które od przyszłego roku szkolnego mają się pojawić w klasach, które biorą udział w tym programie. Pani Dyrektor wspomniała coś o sali laptopowej, ale nie wiadomo, czy będą na to fundusze. Większość uczniów liczy na to, że pogłoski okażą się prawdziwe i odciążymy nasze kręgosłupy od ciężkich podręczników. Uczniowie mają też możliwość pisania blogów, w których to mogą pisać, co dzieje się w ich szkole, w jakich debatach brali udział, co nowego słychać w ich klasie. Możliwości jest wiele, ja wraz z moimi przyjaciółkami zajęłyśmy się prowadzeniem bloga (http://blogiceo.nq.pl/prus2dg/) i mamy nawet własną stronę internetową naszej klasy (http://www.wix.com/eszczesniewska/klasa2dg#!), na której zamieszczamy prace domowe, przypomnienia o sprawdzianach, plan lekcji i zdjęcia z imprez klasowych. Nie ukrywam, że dla wielu osób z mojej klasy jest to bardzo pomocna strona, np. gdy jesteśmy chorzy lub nie było nas przez jeden dzień w szkole, nie musimy dzwonić do kilku osób po lekcje (bywają przypadki, że zawsze ktoś zapomni o jakimś przedmiocie) tylko wchodzimy na stronę i wiemy, co mamy nadrobić.

Najczęściej z programu korzystamy na lekcjach języka polskiego, biologii i geografii. I mogę Wam powiedzieć, że uczniowie na lekcjach są bardziej skupieni, chcą się udzielać i bardziej chłonął wiadomości.  Na zajęciach z naszą ukochaną panią profesor Miłobędzką wszyscy możemy się czegoś nauczyć, zdobywamy nowe wiadomości i uczymy się nawzajem. Wiadomo nikt nie jest alfą i omegą , więc kiedy pani profesor ma problem techniczny, każdy próbuje temu zaradzić. Natomiast polonistka tworzy dla nas różne quizy i ćwiczenia z języka polskiego, poprzez które nauka sama wchodzi nam do głowy. W większości klas mamy tablice interaktywne, z których to nauczyciele, jak i uczniowi często korzystają. Każda strona widzi w tym plusy, np. na lekcji biologii, gdy uczymy  się o wnętrzu ciała człowieka, bierzemy specjalne markery do rąk i podpisujemy organy. Natomiast na lekcjach geografii oglądamy filmy edukacyjne. Większość uczniów nawet nie zauważa, że się uczy. Nie każdy nauczyciel umie w sposób ciekawy przekazać swoją wiedzę uczniom, przez co pokolenie jutra, czyli my cierpi na tym. Natomiast, kiedy film jest zrobiony w niecodzienny sposób, każdy jest nim zaciekawiony.

W programie udział może wziąć każda szkoła, która zgłosiła się do programu. Jest to bardzo ciekawe doświadczenie i przygoda. W ten sposób możemy się czegoś nauczyć. Jest jeszcze kolejny plus, mailując z nauczycielem, mamy też do niego inne podejście, poprawiają nam się kontakty z nim.

Myślę, że jest to ciekawe doświadczenie i blogując, możemy ćwiczyć swoje umiejętności w karierze dziennikarskiej. Zachęcam wszystkich do tego typu wyzwań.

 Paulina”


A oto jeden z artukułów uczennic „Prusa”: Artykuł – Ewelina Sz.