„Martwa natura” to zbiór elegii, które pozwalają nam nie tyle przepracować stratę, ile uświadomić sobie, co niesie ze sobą świadomość braku i nieobecności. Być może świat, który znamy, zaczyna odchodzić w niepamięć, ale stworzenie nowego porządku – społecznego, instytucjonalnego, artystycznego – będzie trudne do przeprowadzenia, jeśli nie będziemy wiedzieć, z kim i z czym musimy się pożegnać.
„Mroczne i skandaliczne arcydzieło” – tak określane bywa „Jądro ciemności” napisane przez Josepha Conrada w 1899 roku. Rejs z Europy w głąb afrykańskiej rzeki Kongo to jednocześnie podróż w głąb europejskiej przemocy. Historia placówki Kurtza i jego zbrodni w imię rozwoju cywilizacji to opowieść o patriarchalnym porządku zbudowanym na eksploatacji ludzi, przyrody i zasobów.
„Osobiste historie ojców z Polski, Ukrainy i Afryki są kanwą przedstawienia o nadciągającej katastrofie ekologicznej, głodzie i przyszłości planety. Punktem wyjścia w pracy nad spektaklem była opowieść o ojcu reżysera, docencie Janie Łysaku, twórcy utopijnej metody zbioru zboża w fazie dojrzewającego, zielonego ziarna, a także losy Alexandra Voronova, górnika z Donbasu oraz Demby Bâ, mechanika pokładowego z Senegalu. Ich działalność pozostaje śladem planów podboju i męskich fantazji ocalenia świata.
Spektakl inspirowany motywami z opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza i filmu Jerzego Kawalerowicza pt. „Matka Joanna od Aniołów”. „Kobiety są błędem natury… z tym ich nadmiarem wilgoci i ich temperaturą ciała świadczącą o cielesnym i duchowym upośledzeniu… są rodzajem kalekiego, chybionego, nieudanego mężczyzny… Pełnym urzeczywistnieniem rodzaju ludzkiego jest mężczyzna”.
Historia młodej pary, która otrzymuje zaproszenie na weekendowy pobyt w ekskluzywnym spa. Hotel położony w nadmorskim, zimnym klimacie, otoczony surową przyrodą, to zhierarchizowany system, w którym każdy zna swoje miejsce. Młody mężczyzna szybko dostosowuje się do wewnętrznych zasad hotelu, a obietnica płynących z tego korzyści przesłania jego trzeźwy osąd. Przeciw podporządkowaniu się występuje jednak kobieta – jej opór wywołuje nieoczekiwane następstwa.
Spacer performatywny „Śladami niekończącej się opowieści” to otwarty pokaz warsztatów teatralnych, w których udział wzięli najmłodsi mieszkańcy Pragi. Zapraszamy młodych i starszych widzów oraz całe rodziny. Spacer będzie miał formę interaktywną. Jego uczestnicy zgodnie z instrukcjami przygotowanymi przez najmłodszych ekspertów wyobraźni wyruszą na spotkanie z stworzeniami, o których istnieniu być może wcześniej nie słyszeli. Będzie to okazja do odbycia podróży do krainy dzieciństwa oraz doświadczenia praskiej rzeczywistości w niecodziennej formie.
Spacer performatywny „Śladami niekończącej się opowieści” to otwarty pokaz warsztatów teatralnych, w których udział wzięli najmłodsi mieszkańcy Pragi. Zapraszamy młodych i starszych widzów oraz całe rodziny. Spacer będzie miał formę interaktywną. Jego uczestnicy zgodnie z instrukcjami przygotowanymi przez najmłodszych ekspertów wyobraźni wyruszą na spotkanie z stworzeniami, o których istnieniu być może wcześniej nie słyszeli. Będzie to okazja do odbycia podróży do krainy dzieciństwa oraz doświadczenia praskiej rzeczywistości w niecodziennej formie.
Na początek garść podstawowych informacji:
Te zajęcia są dla każdej osoby chcącej pisać. Nasza grupa nastawiona jest na rotacyjność: na spotkania można przychodzić ciągle, można przyjść tylko raz, można dołączyć później.
Tworzymy bezpieczną przestrzeń do pisania, które odbywa się podczas zajęć. Nasze teksty tworzymy na podstawie pomysłów i inspiracji od innych uczestników_czek danego spotkania.
Te zajęcia są dla każdej osoby chcącej pisać. Nasza grupa nastawiona jest na rotacyjność: na spotkania można przychodzić ciągle, można przyjść tylko raz, można dołączyć później.
Tworzymy bezpieczną przestrzeń do pisania, które odbywa się podczas zajęć. Nasze teksty tworzymy na podstawie pomysłów i inspiracji od innych uczestników_czek danego spotkania.
Zapraszamy na dwa spacery przyrodnicze dla dzieci, rodzin i dorosłych w parku Skaryszewskim! Wspólnie z doświadczonymi edukatorami przyrodniczymi zwiedzimy tę część Warszawy z perspektywy „mikro” i „makro” świata. W tym roku spacery proponujemy dla dwóch grup: rodzin z dziećmi oraz młodzieży/dorosłych.
Te zajęcia są dla każdej osoby chcącej pisać. Nasza grupa nastawiona jest na rotacyjność: na spotkania można przychodzić ciągle, można przyjść tylko raz, można dołączyć później.
Tworzymy bezpieczną przestrzeń do pisania, które odbywa się podczas zajęć. Nasze teksty tworzymy na podstawie pomysłów i inspiracji od innych uczestników_czek danego spotkania.
📣📣 Uwaga, uwaga, najbliższe spotkanie Filozofii w Ogrodzie odbędzie się w wersji hybrydowej! 📣📣
Spektakl plenerowy, start o godz. 17.00 spod Teatru Powszechnego. w Warszawie.
Finał wielokulturowych warsztatów twórczych Azyl Warszawa 2021, które odbyły się w ramach projektu „Usłysz Reagu
Te zajęcia są dla każdej osoby chcącej pisać. Nasza grupa nastawiona jest na rotacyjność: na spotkania można przychodzić ciągle, można przyjść tylko raz, można dołączyć później.
Tworzymy bezpieczną przestrzeń do pisania, które odbywa się podczas zajęć. Nasze teksty tworzymy na podstawie pomysłów i inspiracji od innych uczestników_czek danego spotkania.
Te zajęcia są dla każdej osoby chcącej pisać. Nasza grupa nastawiona jest na rotacyjność: na spotkania można przychodzić ciągle, można przyjść tylko raz, można dołączyć później.
Tworzymy bezpieczną przestrzeń do pisania, które odbywa się podczas zajęć. Nasze teksty tworzymy na podstawie pomysłów i inspiracji od innych uczestników_czek danego spotkania.
W powszechnej opinii „Mein Kampf” Adolfa Hitlera jest książką źle napisaną, bełkotliwą, nieczytaną i – co ważniejsze – niewartą czytania, a poza tym prawie niedostępną, bo już historyczną, książką zakazaną, której lepiej nie tykać. Są i tacy, którzy sądzą, że wpływ „Mein Kampf“ na ludzkie umysły zakończył się wraz z klęską nazistów – tak jak pierwszy polski wydawca książki, który ćwierć wieku temu napisał: „Nie sądzę, aby poglądy autora w swojej najbardziej odrażającej warstwie mogły mieć dziś w Polsce wpływ na kogokolwiek” (Wydawnictwo SCRIPTA MANET, Krosno 1992).
„Martwa natura” to zbiór elegii, które pozwalają nam nie tyle przepracować stratę, ile uświadomić sobie, co niesie ze sobą świadomość braku i nieobecności. Być może świat, który znamy, zaczyna odchodzić w niepamięć, ale stworzenie nowego porządku – społecznego, instytucjonalnego, artystycznego – będzie trudne do przeprowadzenia, jeśli nie będziemy wiedzieć, z kim i z czym musimy się pożegnać.
„Mroczne i skandaliczne arcydzieło” – tak określane bywa „Jądro ciemności” napisane przez Josepha Conrada w 1899 roku. Rejs z Europy w głąb afrykańskiej rzeki Kongo to jednocześnie podróż w głąb europejskiej przemocy. Historia placówki Kurtza i jego zbrodni w imię rozwoju cywilizacji to opowieść o patriarchalnym porządku zbudowanym na eksploatacji ludzi, przyrody i zasobów.
W latach 1968, 1969 i 1970 około dwunastu tysięcy osób pochodzenia żydowskiego zostało zmuszonych do opuszczenia Polski. Polska, uboższa o tych obywateli, ucierpiała jako społeczeństwo, jako kraj, jako naród. Ani ówczesne, ani dzisiejsze prawo nie pozwala na dyskryminację obywateli ze względu na pochodzenie. Mimo tego, do dziś nikt nie odpowiedział przed sądem za współudział w spowodowaniu tego wydarzenia.
Rainer Werner Fassbinder nakręcił film o starszej sprzątaczce z Niemiec, która zakochuje się ze wzajemnością w Marokańczyku młodszym od niej o 30 lat. „Stara baba” i „arabski pies” – tak mówią o sobie główni bohaterowie. Wydaje się, że ich związek nie podoba się nikomu, wielu jednak czerpie z niego korzyści. Strach zżerać duszę z 1974 roku to opowieść o społeczeństwie, które boi się wszystkiego, co inne, ale ekonomiczna wola przetrwania każe mu zawłaszczać to, co obce i dopasowywać do własnych narracji.
Dobrze oderwać się od Ziemi. Szczególnie, jeśli na Ziemi wrze, a przed nami podróż na Marsa, gdzie wszystko można zacząć od nowa. Co będzie potrzebne? Sadzonki drzew? Pszczoły? Muzyka? Nowy język? Rytuały? Broń? Lecimy. Zamknięci w małej kapsule, niczego nie musimy. Tylko nauczyć się żyć ze sobą nawzajem.
Mówili o lesie. Ale nim sama nie zobaczyła, jak jest mroczny i zadziwiający ze swymi szumiącymi drzewami, nie rozumiała, czym jest las. I teraz śmiała się cichutko tylko dlatego, że istnieją rzeki i lasy..
W Teatrze Powszechnym w Warszawie trwają próby do spektaklu Michała Zadary na podstawie powieści „Bieguni” Olgi Tokarczuk. Spektakl będzie wierny wobec poetyki powieści noblistki: będzie to opis naszego – niemożliwego do ujednolicenia – doświadczania świata. Reżyser przygotowuje spektakl niejednoznaczny, wielopłaszczyznowy, odpowiadający kakofonii i dysonansom współczesnego doświadczenia…
Te zajęcia są dla każdej osoby chcącej pisać. Nasza grupa nastawiona jest na rotacyjność: na spotkania można przychodzić ciągle, można przyjść tylko raz, można dołączyć później.
Tworzymy bezpieczną przestrzeń do pisania, które odbywa się podczas zajęć. Nasze teksty tworzymy na podstawie pomysłów i inspiracji od innych uczestników_czek danego spotkania.
Spektakl inspirowany motywami z opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza i filmu Jerzego Kawalerowicza pt. „Matka Joanna od Aniołów”
„Kobiety są błędem natury… z tym ich nadmiarem wilgoci i ich temperaturą ciała świadczącą o cielesnym i duchowym upośledzeniu… są rodzajem kalekiego, chybionego, nieudanego mężczyzny… Pełnym urzeczywistnieniem rodzaju ludzkiego jest mężczyzna”.
Pokaz plenerowy: 26 maja o godz. 19.30 na Scenie w Ogrodzie Powszechnym (przed wejściem głównym do teatru). Bilety dostępne na miejscu oraz online.
Mówili o lesie. Ale nim sama nie zobaczyła, jak jest mroczny i zadziwiający ze swymi szumiącymi drzewami, nie rozumiała, czym jest las. I teraz śmiała się cichutko tylko dlatego, że istnieją rzeki i lasy. Prawie nie była w stanie tego pojąć – oto istnieją ogromne drzewa i wielka woda, i one żyją; czyż na samą myśl o tym można się nie uśmiechać?”.
Polityka nigdy mnie nie obchodziła, wiec czemu teraz miałbym się nią interesować? Jedyną formą wolności jest dla mnie teatr. Jestem aktorem: chodzę do teatru, gram swoje role i wracam do domu. To wszystko” – mówi Hendrik Höfgen
